استاندارد روش تعيين يون فلوئور در آب
ارسال کننده : جناب آقای مهدی جلالی
سطح فعالیت : مدیر ارشد
ایمیل : njiran42[@]gmail.com
تاریخ ارسال : ۱۷ تیر ۱۳۹۶
دفعات بازدید : 747
زبان نوشتاری : فارسی
تعداد صفحه : 16
فرمت فایل : word
حجم فایل : 448kb
قیمت فایل : 1,000 تومان
خرید فایل
امتیاز مثبت : 0
امتیاز منفی : 0


در روش " الف " فلوئور موجود در آب به وسيله تقطير جدا شده و اندازهگيري يون فلوئور در چكيده آن به وسيله معرف 1Spadans انجام پذيرفته كه به كمك اين روش مقادير صفر تا 1/4 ميليگرم در ليتر (ppM) فلوئور اندازهگيري خواهد شد .
در روش " ب " اندازهگيري به طور دقيق توسط دستگاه الكترود منتخب انجام ميشود كه در اين روش احتياجي به تقطير نبوده زيرا روش انتخاب يوني بر خلاف روشهاي رنگ سنجي مورد تاثير عوامل تداخل كننده قرار نميگيرد و توسط اين روش غلظتهاي 0/1 تا 1000 ميليگرم در ليتر (ppM) اندازهگيري ميشود .
مواد شيميائي به كار رفته بايد از نوع خالص شيميائي براي تجزيه باشد و از ساير مواد شيميائي در صورتي ميتوان استفاده نمود كه قبلا محرز شود ناخالصهاي موجود در هر يك از مواد شيميائي موجب كاهش در صحت آزمون نخواهد شد .
3-2- آب مضر مصرفي بايد از نوع مخصوص مطابق با ويژگيهاي آب مضر مصرفي در آزمونهاي آب استاندارد شماره 1728 ايران باشد .
نمونه برداري از آب در آزمونهاي روزمره بايد مطابق با استاندارد شماره 2348 ايران ( روش روزمره نمونه برداري آب ) و در موارد داوري از استاندارد شماره 2347 ايران ( روش نمونه برداري آب ) استفاده شود .
اين روش در اندازهگيري دقيق يون فلوئور در آب به خصوص آبهاي داراي مقدار زياد پس آب به كار رفته و مواردي مانند آبهاي شور غليظ و يا پس آبهاي روغني را شامل نميگردد .
5-1-2- خلاصه روش : فلوئور موجود در آب به صورت اسيد ئيدروفلوئور و سيليسيك تقطير شده و مقدار آن به وسيله مقدار اثر رنگ بري بر روي رنگ معرف Spadns به طريقه فتومتري اندازهگيري ميشود .
يادآوري : عمل تقطير را در صورتي ميتوان بدون تأثير بر روي نتيجه آزمون حذف كرد كه مقدار مواد مزاحم كمتر از مقادير داده شده در جدول شماره يك باشد .
5-1-3- مواد مزاحم : در تقطير نمونه مواد زير با مقادير تجربي داده شده ايجاد تداخل مينمايد .
الف - آلومينيوم با غلظت بيشتر از lit/mg300 و دياكسيد سيليس به صورت سيليس كلوئيدي به مقدار بيشتر از 400 mg/litو دي اكسيد سيليس به صورت سيليكات به مقدار بيشتر از lit/mg300 كه عمل تشخيص فلوئور را كند مينمايد .
ب - فلوئور بيشتر از lit/mg3 كه در جدار مبرد شيشهاي مستقر ميشود , علاوه بر كاهش نتيجه در تقطيرهاي بعدي در مورد نمونههاي كه داراي فلوئور كمتري ميباشد تداخل افزايشي دارد بنابراين در چنين مواردي لازم است مبرد را با 300 الي 400 ميليليتر آب مقطر شستشو داده و حاصل را به چكيده تقطير اضافه و سپس حجم كل را به يك ليتر رسانيد . و يا طبق تشخيص آزمون كننده مقدار معين از نمونه را تا 300 ميليليتر رقيق كرد .
ج - كلرور در غلظتهاي زياد مانند آبهاي شور و يا آب دريا با غلظتهاي بيشتر از lit/mg2500 باشد در بالن تقطير ايجاد رسوب مينمايد كه رقيق كردن نمونه بوسيله آب مقطر عاري از فلوئور و كاهش غلظت مواد جامد در كمتر شدن آن مؤثر ميباشد .
ه - نمونههاي محتوي مواد روغني كه باعث دو فاز شدن تقطير ميشود را براي اندازهگيري دقيق فلوئور بايد به وسيله حلال مناسب ( مانند اتر , كلرفرم , بنزن و غيره ) استخراج و سپس روي حمام بخار و گرم كردن نمونه , باقيمانده جزئي حلال را نيز خارج كرد .
الف - دستگاه تقطير : طبق شكل شماره يك بالن اين دستگاه بايد از نوع شيشه پوروسيليكات به حجم يك ليتر بوده و دستگاه مجهز به ترمومتر ºC200 باشد .
ب : فتومتر : اسپكترفتومتر مناسب براي اندازهگيري در 570 نانومتر كه ضخامت سلول حداقل 1/0 سانتيمتر باشد . و يا فتومتر مجهز به فيلتر سبز - زرد كه حداكثر عبور آن بين 550 تا 580 نانومتر و حداقل ضخامت سلول يك سانتيمتر باشد .
ندارد
در روش " الف " فلوئور موجود در آب به وسيله تقطير جدا شده و اندازهگيري يون فلوئور در چكيده آن به وسيله معرف 1Spadans انجام پذيرفته كه به كمك اين روش مقادير صفر تا 1/4 ميليگرم در ليتر (ppM) فلوئور اندازهگيري خواهد شد .
در روش " ب " اندازهگيري به طور دقيق توسط دستگاه الكترود منتخب انجام ميشود كه در اين روش احتياجي به تقطير نبوده زيرا روش انتخاب يوني بر خلاف روشهاي رنگ سنجي مورد تاثير عوامل تداخل كننده قرار نميگيرد و توسط اين روش غلظتهاي 0/1 تا 1000 ميليگرم در ليتر (ppM) اندازهگيري ميشود .
مواد شيميائي به كار رفته بايد از نوع خالص شيميائي براي تجزيه باشد و از ساير مواد شيميائي در صورتي ميتوان استفاده نمود كه قبلا محرز شود ناخالصهاي موجود در هر يك از مواد شيميائي موجب كاهش در صحت آزمون نخواهد شد .
3-2- آب مضر مصرفي بايد از نوع مخصوص مطابق با ويژگيهاي آب مضر مصرفي در آزمونهاي آب استاندارد شماره 1728 ايران باشد .
نمونه برداري از آب در آزمونهاي روزمره بايد مطابق با استاندارد شماره 2348 ايران ( روش روزمره نمونه برداري آب ) و در موارد داوري از استاندارد شماره 2347 ايران ( روش نمونه برداري آب ) استفاده شود .
اين روش در اندازهگيري دقيق يون فلوئور در آب به خصوص آبهاي داراي مقدار زياد پس آب به كار رفته و مواردي مانند آبهاي شور غليظ و يا پس آبهاي روغني را شامل نميگردد .
5-1-2- خلاصه روش : فلوئور موجود در آب به صورت اسيد ئيدروفلوئور و سيليسيك تقطير شده و مقدار آن به وسيله مقدار اثر رنگ بري بر روي رنگ معرف Spadns به طريقه فتومتري اندازهگيري ميشود .
يادآوري : عمل تقطير را در صورتي ميتوان بدون تأثير بر روي نتيجه آزمون حذف كرد كه مقدار مواد مزاحم كمتر از مقادير داده شده در جدول شماره يك باشد .
5-1-3- مواد مزاحم : در تقطير نمونه مواد زير با مقادير تجربي داده شده ايجاد تداخل مينمايد .
الف - آلومينيوم با غلظت بيشتر از lit/mg300 و دياكسيد سيليس به صورت سيليس كلوئيدي به مقدار بيشتر از 400 mg/litو دي اكسيد سيليس به صورت سيليكات به مقدار بيشتر از lit/mg300 كه عمل تشخيص فلوئور را كند مينمايد .
ب - فلوئور بيشتر از lit/mg3 كه در جدار مبرد شيشهاي مستقر ميشود , علاوه بر كاهش نتيجه در تقطيرهاي بعدي در مورد نمونههاي كه داراي فلوئور كمتري ميباشد تداخل افزايشي دارد بنابراين در چنين مواردي لازم است مبرد را با 300 الي 400 ميليليتر آب مقطر شستشو داده و حاصل را به چكيده تقطير اضافه و سپس حجم كل را به يك ليتر رسانيد . و يا طبق تشخيص آزمون كننده مقدار معين از نمونه را تا 300 ميليليتر رقيق كرد .
ج - كلرور در غلظتهاي زياد مانند آبهاي شور و يا آب دريا با غلظتهاي بيشتر از lit/mg2500 باشد در بالن تقطير ايجاد رسوب مينمايد كه رقيق كردن نمونه بوسيله آب مقطر عاري از فلوئور و كاهش غلظت مواد جامد در كمتر شدن آن مؤثر ميباشد .
ه - نمونههاي محتوي مواد روغني كه باعث دو فاز شدن تقطير ميشود را براي اندازهگيري دقيق فلوئور بايد به وسيله حلال مناسب ( مانند اتر , كلرفرم , بنزن و غيره ) استخراج و سپس روي حمام بخار و گرم كردن نمونه , باقيمانده جزئي حلال را نيز خارج كرد .
الف - دستگاه تقطير : طبق شكل شماره يك بالن اين دستگاه بايد از نوع شيشه پوروسيليكات به حجم يك ليتر بوده و دستگاه مجهز به ترمومتر ºC200 باشد .
ب : فتومتر : اسپكترفتومتر مناسب براي اندازهگيري در 570 نانومتر كه ضخامت سلول حداقل 1/0 سانتيمتر باشد . و يا فتومتر مجهز به فيلتر سبز - زرد كه حداكثر عبور آن بين 550 تا 580 نانومتر و حداقل ضخامت سلول يك سانتيمتر باشد .