روانشناسان مي گويند: نوشتة هر شخصي بازتاب انديشه ها و تمايلات دروني و بروني و پرتوي از شخصيت اوست.

اگر اهل مطالعه- به ويژه اهل تحقيق و تفحص - در تاريخ باشيد، كرات نسبت به شخصيت هاي اساطيري كشور خود و يا ملل جهان قضاوت كرده ايد. اين قضاوت ها چيزي نيست جز دركي كه از لا به لاي نوشته ها و گزارش هايي كه محققين و تاريخ نويسان براي ما تهيه كرده و به امانت باقي گذاشته اند

قدمت گزارش دادن شايد به تشكيل اولين هسته هاي اجتماعي (خانواده) بر مي گردد، چون انسان هاي اوليه براي انجام دادن امور روزمرة خود مجبور بودند به صورت شفاهي نيازها و امكانات خود را به گوش ديگران برسانند. (امروزه به آن گزارش شفاهي گفته مي شود)

از زماني كه «خط» پديد آمد و زندگي اجتماعي شكل گرفت و پيشبرد اهداف اجتماعي، سياسي، اقتصادي و فرهنگي احتياج به تحقيق و بررسي پيداكرد، لزوم تداوم و پيگيري مسائلي از اين دست، اهميت گزارش نويسي را مشخص تر كرد و ارتباط كتبي را ناگزير ساخت، تا هم مردم از كند و كاوهاي انجام شده با خبر باشند و هم مبناي باشد براي اين كه آيندگان كار را ادامه دهند

برای ارسال نظر باید عضو سایت باشید