پياز خوراكي با نام علمي Allium cepa. و از خانواده Alliaceae مي باشد و كشت و كار آن به 5000 سال قبل مي رسد پياز خوراكي براي اولين بار دركوههاي تركمنستان ، تاجيكستان ، ازبكستان ، شمال ايران ، افغانستان و پاكستان اهلي شده استRabinowitch., et al, 1990) ). پیاز از جمله محصولات زراعی مهمی است که در 140 کشور جهان کشت می شود، که اکثر آن ها در مناطق معتدل، گرمسیری و نیمه گرمسیری واقع شده اند. تولید جهانی پیاز در حدود 61630.000 تن در سال می باشد در ایران، تولید حدود2040000تن در سال برآورد شده است ، که 1990000 تن مربوط به تولید آبی و 45000 تن مربوط به کشت دیم می باشد، یعنی حدود 97 درصد آن در اراضی آبی و بقیه به صورت دیم است. بالاترین سطح زیر کشت در ایران مربوط به استان آذربایجان شرقی با 4/18 درصد است که بیشترین تولید کشور را با 26/24 درصد دارا می باشد. استان های هرمزگان،‌ فارس، اصفهان، سیستان و بلوچستان و خراسان به ترتیب 38/14، 34/8، 23/8، 76/7، 33/7 درصد سهم در سطح زیر کشت پیاز، مقام های بعدی را به خود اختصاص داده اند. شش استان مزبور جمعاً 18/68 درصد سطح زیر کشت پیاز کشور را دارا می باشند. بیشترین و کم ترین عملکرد پیاز آبی کشور به استان های اصفهان و گیلان به ترتیب با 59315 کیلوگرم و 10999 کیلوگرم در هکتار تعلق داشته است. بیشترین و کم ترین عملکرد پیاز دیم کشور متعلق به استان های گلستان و گیلان به ترتیب با 12028 کیلوگرم و 674 کیلوگرم در هکتار می باشد. در این راستا، استان اصفهان یکی از قطب های مهم تولید پیاز در کشور بوده که به لحاظ تولید از اهمیت خاصی برخوردار است(آمار جهاد کشاورزی استان اصفهان).

بيماري پوسيدگي ريشه و طبق پياز بذري يكي از عوامل محدود كننده‌ي توليد بذر پياز در كشور و جهان مي‌باشد كه در اثر قارچ Fusarium oxysporum f.sp. cepae ايجاد مي‌گردد. اين بيماري موجب پوسيدگي ريشه و طبق پياز شده، لذا بر حسب شدت بيماري و حساسیت رقم، توليد بذر پياز را به مخاطره مي‌اندازد و حتي ممكن است باعث پوکی بذور پياز توليدي گردد. چرا كه جذب آب و املاح لازم را بالاخص در زمان گلدهي كاهش داده و در نهايت ركود توليد بذر را موجب شود. اين بيماري اولين بار در ايران توسط اسدي و ايزديار از مناطق پيازكاري تبريز گزارش گرديده و عامل آن Fusarium solani معرفي شد (اسدی و همکاران، 1363) .بهروزين و اسدي عوامل بيماري زايي پوسيدگي ريشه و طبق فوزاريومي و پراكنش آنرا در استان آذربايجان شرقي مورد شناسايي قرار داده و علاوه بر گونه F.solaniدو گونه ديگر F.acuminatum , و F.oxysporum را به عنوان عامل اين بيماري تشخيص دادند ( بهروزین و همکاران، 1373) . كاهش عملكرد اين محصول كه بطور طبيعي به عاملFusarium oxysporum F.sp.cepae آلودگي داشتند بميزان 23% در مزرعه و انبار برآورد شده است (Bacher., et al,1989) در لین بررسی تحقیقاتی، در دو سطح آزمایشگاه و گلخانه روي جدایه های عامل بیماری برخی از مناطق مهم مثل اصفهان، آذربایجان شرقی، خوزستان، فارس و هرمزگان در قالب طرح های آماری در شرایط گلخانه مورد ارزیابی انجام خواهد شد. در این راستا در نظر است جدایه های خالص شده عامل بیماری از نظر روند رشدی، یعنی فنولوژی جدایه ها شامل سرعت رشد در محیط های مختلف کشت جامد و مایع، دما و اسیدیته های مختلف در سطح آزمایشگاه بررسی شود. هم چنین، جدایه های مربوطه از نظر شدت بیماری زایی بر روی ارقام سفید کاشان، پیاز قرمز آذرشهر، پیاز اصفهان، رقم تگزاس (ارلی گرانو) در شش شاخص متمایز مطالعه خواهد شد. جدایه ها از نظر مورفولوژیکی نیز شامل نوع و رنگ کلونی، وجود میکرو و ماکروکندی، وضعیت فیالیدها، وجود و یا عدم وجود کلامیدوسپور و نحوه ی قرار گیری آن ها و سایر صفات بررسی های لازم انجام خواهد گردید. هم چنین تنوع ژنتیکی جدایه ها با استفاده از مارکر PCR-RAPD انجام خواهدگرفت .

برای ارسال نظر باید عضو سایت باشید