امروزه اهميت و نقشآموزش هاي ضمن خدمت بر هيچ سازماني پوشيده نيستچنانچه با ورود به هر سازمان با مشاهده رفتار کارکنان به راحتی می توان متوجه شد که سازمان تا چه اندازه توانسته در ارتقاء سطح رضایتمندی کارکنان خود رفتار نماید.

از طرف دیگرهر سازماني به تناسب اهميتي كه به آموزش هاي ضمن خدمت می دهد وقت و سرمایه ای را در جهت تربيت نيروي انساني خود اختصاص می دهد. به طور عینی تاثیر فعالیت‌های آموزشی و ترویجی را باید در تغییر سطح دانش و نگرش بهره برداران و حرکت به سوی دستیابی به مهارتهای کاربردی بهره برداران مورد ارزیابی قرار داد(مدیریت جهاد کشاورزی استان اصفهان،1387). آموزش ضمن خدمت یک فعالیت عملی برای توسعه دانش و مهارتهای حرفه‌ای است که به واسطه فرایند آموزش تحقق می‌پذیرد(اولانیان و لوکاس[1]،2008). به بیان دیگرآموزش های ضمن خدمت در برگیرنده آن نوع آموزش هایی است که برای بهبود عملکرد پرسنل و در نتیجه افزایش کارائی سازمان ارائه می شود(نادری و همکاران،1386). اگر بخواهيم تعريفی از آموزش ضمن خدمت ارائه دهیم متداولترین روش آموزشی که در حین کار انجام می گیرد، آموزش ضمن خدمت است(سعادت، 1378؛ 196). آموزش ضمن خدمت اشاره به یک روش آموزشی دارد که یک فرد مجرب و ماهر، کارآموزان را در انجام مهارت های شغلی در محیط کار آموزش می دهد(نکوئی و همکاران،1384؛ 214). آموزش ضمن خدمت در حقیقت به آن نوع آموزشی اطلاق می شود که پس از استخدام فرد در موسسه یا سازمان، با هدف آماده سازی افراد برای اجرای بهینه وظایف و مسئولیت های شغلی، بهبود عملکرد کارکنان و سازمان از طریق رفع کاستی ها و نواقص موجود در عملکرد آنان صورت می پذیرد(هاس، 1989). يکي از تعاريف آموزش ضمن خدمت عبارت است از: بهبود سيستماتيک و مستمر مستخدمين از نظر دانش ها، مهارت ها و رفتارها که به رفاه آنها و سازمان محل خدمتشان کمک مي کند. از اين رو تصور مي رود که هدف از آموزش ضمن خدمت ايجاد توانايي بيشتر توليد و افزايش کارآيي در شغل فعلي و کسب شرايط بهتري براي احراز مقامات بالاتر مي باشد ( جان . اف . مي 1968).

[1]Olaniyan & Lucas

به بياني ديگر؛آموزش ضمن خدمت عبارت است از «کوشش نظام دار به منظور هماهنگ کردن آرزوها و علايق و نيازهاي آني افراد با نيازهاي آتي سازمان در قالب کارهايي که از افراد انتظار مي رود( شریفی و همکاران،1387). در جامعه ای که به سرعت در حال دگرگونی است، آموزش کارکنان نه تنها مطلوب بوده، بلکه فعالیتی است که هر سازمانی باید برای آن منابعی در نظر بگیرد تا همواره منابع انسانی کارآمد و مطلعی در اختیار داشته باشد( دولان و همکاران، 1380؛ 246). البته نوع و میزان آموزش کارکنان سازمان ها به میزان اهمیت کیفیت خدمات ارائه شده و همچنین به اهمیت مهارت های نیروی کار برای سازمانها بستگی دارد(بالد وین و جانسون، 1995).

آموزش ضمن خدمت در سازمانهای مختلف اعم از دولتی و خصوصی یکی از وظایف انکارناپذیر به شمار می رود. سازمان های موفق و رقابتی زمانی در مسیر توسعه و پیشرفت گام بر می دارند که دارای نیروهای راضی و مدیران لایق و آینده نگر باشند. بهادادن به نیروی کار در سازمان ها، ارتقای سطح مهارت، افزایش میزان رضایتمندی و بهبود شرایط محیط را به دنبال خواهد داشت.

اما ذکر این نکته قابل توجه است که آموزش ها باید با توجه به اصول و روش های علمی بنا گذاشته شوند، تا نتیجه بدست آمده نیازهای موجود را برطرف سازد(عباسیان، 1385؛ 170). تحقیقات نشان می دهد زمانی می توان به طور موثر اثرات آموزش در سازمان ها را ارزیابی کرد که عواملی نظیر ساختار کار و ساختار سازمان، سطح موجود دانش سازمان، وضعیت محیط و بهداشت محیط را مشخص کرده باشیم.هر موسسه خدماتی یا تجاری باید فعالیت های خود را ارزیابی و سازماندهی کند و به صورت موثر و کارآمد مجموعه مشخصی از نیازهای یک گروه خاص را حس و برآورده نماید(جمشیدیان،1377، 117). موفقیت هر سازمان خدماتی یا تجاری تا حد زیادی به چگونگی برآورده ساختن نیازها و انتظارات مراجعان بستگی دارد. از این رو باید تلاش های کافی برای بدست آوردن اطلاعات لازم در تعیین آنچه که واقعا افراد از سازمان ها انتظار دارند و موجب رضایتمندی او خواهد شد، به عمل آید. افزایش رقابت در محیط پویای امروزی جهاد کشاورزی را بر آن داشته تا درراستای ارتقای میزان رضایتمندی کارشناسان و انجام رسالت خود، افرادی را به استخدام درآورد که در این زمینه بخوبی عمل کنند.

برای ارسال نظر باید عضو سایت باشید