گستره مالکیت خیار حیوان
ارسال کننده : جناب آقای دکتر مهدی فلاح
سطح فعالیت : مدیر
ایمیل : DRmahdifalah12[@]gmail.com
تاریخ ارسال : ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۴
دفعات بازدید : 2223
زبان نوشتاری : فارسی
تعداد صفحه : 62
فرمت فایل : word, pdf
حجم فایل : 1.08
قیمت فایل : 15,000 تومان
خرید فایل
امتیاز مثبت : 0
امتیاز منفی : 0


در این تحقیق ، در پی پاسخ گویی به این پرسش اساسی است که خیار حیوان چیست؟ واحکام مرتبط با آن ومستندات هریک از آن احکام از منظر امامیه کدامند؟ به منظور پاسخ به سوال پژوهش با طرح مقدمات وبیان کلیاتی به تعریف جامعی ازبیع و اصطلاح فقهی آن ، انواع واقسام بیع وخیار ومصادیق آن پرداخته و در بررسی مبانی آن به ادله قرآنی مربوطه و بحث فقهی مربوط به آنها پرداخته و با توجه به آنکه عمده مباحث و فروعات فقهی از روایات اخذ می شود به بررسی روایات مربوطه در باب خیارات از کتب روائی مانند وسائل الشیعه پرداخته شده و در ادامه به بررسی و مقایسه دیدگاههای فقهای امامیه از صدر اسلام تاکنون اشاره شده و نتایج زیر حاصل گردیده است .
- اختصاص خیار حیوان با مشتری است ، در صورتی که افراط و تفریط نشود .
- گستره خیارحیوان « مسقطات خیار حیوان » درصورت تصرف ؛ معامله قطعی وخیاری در کار نخواهد بود.
مبحث اول: تعریف خیار حیوان
گفتار اول : تعریف خیار حیوان از نظر مصنف و فقها
مبحث دوم: ادله و مستندات خیار حیوان
گفتار اول : آیات قرآن
گفتار دوم : احادیث
گفتار سوم : عقل
گفتار چهارم : اجماع
فصل چهارم : گستره مالکیت خیار حیوان
مبحث اول: اختصاص خیار حیوان به مشتری یابایع
گفتار اول : خیار حیوان فقط مختص به مشتری
گفتار دوم : روایات اختصاص حق «خیارحیوان» به مشتری
گفتار سوم : استدلال حق خیار حیوان به مشتری
مبحث دوم: جمع بین دو حدیث
گفتار اول : جمع بین دو حدیث توسط شیخ رحمه الله علیه
گفتار دوم : جمع بین دو حدیث توسط محقق نا ئینی رحمه الله علیه
مبحث سوم: نظر مشهور فقها در باره خیار حیوان
گفتار اول : خیار حیوان مختص خریدار
تعریف خیارحیوان از نظر مصنف کتاب فقه صادق - علیه السلام -که می فرمایند:«خيار الحيوان الذي هو في الجملة اجماعي بل ضروري عند علماء المذهب كذا في الجواهر، و النصوص الشاهدة به مستفيضة ان لم يكن متواترة، لاحظ» خیار حیوان دومین مورد از خیارات بیع[1]، خیارحیوان[2] است که شاید بتوان گفت فقها بر این نظر اجماع[3] دارند بلکه در کتاب جواهر گفته شده که علمای امامیه تماماً این خیار را از احکام قطعی و ضروری میدانند و احادیثی که در این مضمون وارد شده است اگر متواتر[4] نباشد ، یقیناً در حد استفاضه[5] میباشد ولی قانون مدنى در رابطه با خيار حيوان در مادّه ی 398 چنين مىگويد: «اگرمبيع حيوان باشد مشترى تا سه روز از حين عقد اختيار فسخ معامله را دارد».
[1]. خیارات بیع اصطلاحی فقهی ایست و به معنی آن است که در شرایطی خاص، مشتری یا فروشنده حق دارند معامله را به هم بزندو فسخ کند. فیض ،علیرضا، مبادی فقه واصول، پیشین ، دریک جلد ، ص327.
[2]. خیار حیوان بدین معنی است که اگر شخصی حیوا نی را خریداری کند و تا سه روز حیوان مبتلا به مریضی بوده باشد و یا بواسطه مریضی تلف شود حق بر هم زدن معامله را دارد. همان ، ص 329.
[3]. به نظریه و فتوای که تمامی علما بدان معتقدند و فتوی دادهاند، نظریهای اجماعی گفته میشود. همان ص47.
[4]. تواتر یعنی یک حدیث را افراد زیادی و به صورت پی در پی روایت کرده باشند به گونهای که انسان به وا سطه کثرت روایات بدان حدیث یقین کند. همان ،ص44.
[5]. روایتی که به حد تواتر نرسیده باشد اما شیوع داشته باشد. همان ، ص290.