نماز، تقدیم حمد و سپاس به درگاه خالق منان و کامل ترین پاسخ به عالی ترین نیاز انسان، یعنی کمال جویی است. نماز، فرصتی برای طراوت بخشیدن روح و پلی برای نیل به اوج کمال مطلق و زینت بخش شخصیت و منش مؤمنان است. نماز، یکی از اساسی ترین ارکان حیات، تمدن، فرهنگ، زندگی و تحرک جوامع انسانی است(نصر و همکاران، 1387).

نماز در شعر فارسی از اهمیت ویژه ای همواره برخوردار بوده است به صورتی که اکثر شعرای ایرانی و عرب راجع به آن شعرهای بسیار سروده اند به صورتی که در بعضی موارد نماز در شعر شاعران از شاه کلیدهای ادبیاتی بحساب می آمده این پژوهش در تلاش است با بیان خصوصیات نماز آن را در شعر شاعران جستجو و راجع به آن به بحث و نتیجه گیری بپردازد و تا در نهایت اهمیت نماز بر همگان روشن شود.

در چهارچوب واقعیّت، حقیقتگرا باشیم. بررسی طیف گسترده‌ای از جوانان این واقعیّت را به ما نشان مي‌دهد: مدّتی پیشتر، اكثریّت جوانان ما اسلام‌گرا بودند، پس از آن به دلایلی كه خود تحقیقی دیگر را مي‌طلبد، گروهی اسلام گریز شـدند و اینـك خطـر اسلام ستیزی برخی از آنان را تهدید مي‌كند. این واقعّیت ناشی از درك نادرست جوان و خواسته‌های اوست، وقتی ما شناخت درست و كاملی از جوان نداشته باشیم، به تبع آن برخوردها وبرنامه ریزی‌های ما برای او نتیجه بخش نخواهد بود و گاه نتیجه‌ي عكس مي‌دهد.

جوان دارای روحیه ای حساس و لطیف است؛ لذّات آنی و محسوس را دوست دارد؛ هیجانی، بی‌تاب و بی‌قرار است؛ دوست دارد دیده شود و محور وكانون توجّه و تشویق باشد؛ بیشتر به پوسته و بعد بیرونی پدیده‌ها توجّه مي‌كند؛ زیبایی، هنر، شعر و موسیقی توجّه او را جلب مي‌كند و بر او تأثیر گذار است و....

جوان، از نصیحت، یكنواختی و هر چیزی كه عطش او را سیراب نكند بیزار و فراری است. بنابراین هر نوع هدف گذاری برای جوان باید با درك درست و عمیق این ویژگی‌ها و واقعیّت‌ها همراه باشد.

برای ارسال نظر باید عضو سایت باشید