دراينزمينها بايد با روشهاي گوناگون خاك را حفاظت كرد. يكي از اين روشها زهكشي ميباشد كه به رشح آن مي پردازيم. منظور از رهكشي حفظ رطوبت خاك تا حد تعادل و هدايت آبهاي اضافه بر احتياج بوته چاي به خارج از محوطه باغ است. معمولاً بعد از باريدن باران سيل آسا، رهكشي موجود نقش مهمي را در خارج كردن آبهاي اضافي بازي مي كند. به وسيلة زهكشي مي توان سطح آبهاي زيرزميني را تا سانتيمتر از سطح خاك پايين تر برد، از اين طريق است كه ريشه هاي چاي از خفگي در اثر رطوبت زياد نجات پيدا ميكنند.بهترين طريق زهكشي در كشت چاي احداث و ايجاد كانالهاي روباز است.

زهكشي نه تنها خاك را تهويه كرده و باعث افزايضش نفوذپذيري وقدرت نگهداري آب در خاك مي شود بلكه عمق ريشه را به حداقل مي رساند. در مناطق جلگه اي زمين را بر حسب پستي و بلندي آن تقسيم و از خطوط تراز براي كشت استفاده مي كنند. رديفهاي كشت بايد ار طرف شرق به غرب باشد. تا بعد از رشد بوته، سايه آنها بين رديفهاي مانه از تأمين مستقيم آتاب گردد.

در مناطق كوهستاني بعد از اينكه از حاصلخيزي زمين اطمينان حاصل شد، بايد به ترتيب زير عمليات لازم را انجام داد.

1-بررسي پستي و بلندي زمين.

2-تهيه نقشه كل زمين و تعيين خطوط همتراز.

3-احداث نهرهاي كوچك در امتداد خطوط همتراز.

جهت خارج كردن آبهاي اضافي از زمين به منظور جلوگيري از فرسايش خاك بايد فاصله دو نهر از همحدود 3 متر باشد. اگر سطح آب هاي زيرزميني پايين تر از سانتي متر باشد. بعد از تعيين خطوط همتراز و كندن نهرها بايد اقدام به تهيه رديفهاي چايكاري نمود.

رديفها بايد به موازات نهرها ولي عمود بر شيب زمين احداث شوند.

برای ارسال نظر باید عضو سایت باشید