با توجه به اینکه اعتکاف یکی از مسائل مبتلا به جامعه اسلامی می‎باشد، لازم است که از جهت شکلی و ظاهری و نیز ماهوی و معنوی مورد بررسی قرار گیرد تا حقیقت و ماهیت افعال و اعمال ان با توجه به اینکه سرآمد دیگر عبادات هم محسوب می‎شود، مورد توجه قرار گیرد. بنابراین بازخوانی و تحلیل باب اعتکاف از کتاب " الحدائق‎الناضرة" محقق بحرانی و نیز مقایسه و تطبیق آراء و نظرات فقهی صاحب کتاب با نظرات فقهای قدیم و نیز معاصر راهی خواهد بود جهت دستیابی به آراء و نظرات فقهای شیعه و رسیدن به اهدافی که در این پژوهش نگارنده دنبال می‎کند، که عبارتند از:

1. آشنایی با نظرات و اندیشه‏های فقهی فقهای گذشته و معاصر در باب اعتکاف.
2. معرفی آراء و نظرات فقهی علامه بحرانی (ره) صاحب کتاب الحدائق الناضره در باب اعتکاف به جامعه‏ی فارسی زبان.
3. مقایسه تطبیقی بین نظرات فقهی صاحب کتاب الحدائق الناضره و فقهای معاصر.

پس با توجه به موارد مذکور اهمیت پرداختن به موضوع روشن خواهد بود و آن این است که شناخت عبادت اعتکاف باعث خواهد شد که معتکف بتواند چند صباحی را با خدای خود خلوت کند و جان و روح خود را با خالق هستی ارتباط دهد، تا با توشه‎ی معنوی و اعتقادی راسخ و ایمان و امیدی بیشتر به زندگی خود ادامه دهد، و تمرینی باشد برای اینکه با یاد خدا تلاش کند

اعتکاف مخصوص دین اسلام نیست. بلکه در ادیان الهی دیگر نیز وجود داشته و در اسلام استمرار یافته است، اگرچه در شرع مقدس اسلام پاره‏ای از خصوصیات و احکام و شرایط آن تغییر کرده است. برخی از آیات قرآن نیز دال بر ان است که اعتکاف در ادیان الهی گذشته وجود داشته است.

«وَ عَهِدْنا إِلى‏ إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ أَنْ طَهِّرا بَيْتِيَ لِلطَّائِفينَ وَ الْعاكِفينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ»[1].

ترجمه: و ما به ابراهیم و اسماعیل امر کردیم که خانه‎ی مرا برای طواف کنندگان و عاکفین و رکوع کنندگان و سجده کنندگان پاکیزه کنید.

از این آیه استفاده می‎شود که در زمان حضرت ابراهیم علیه السلام و حضرت اسماعیل علیه السلام عبادتی به نام اعتکاف وجود داشته و پیروان دین حنیف گرداگرد کعبه معتکف می‎شدند. شاید بتوان نزدیکترین نوع اعتکاف را به اعتکافی که در شریعت اسلام وجود دارد، همین اعتکاف مجاوران خانه خدا قبل از اسلام دانست. چراکه در خانه خدا برگزار شده است.

برای ارسال نظر باید عضو سایت باشید