مخزن سد لتيان يكي از مهمترين منابع تأمين كننده آب شرب تهران ب ه شمار مي رود (حدوداً 30 درصد از كل منابع تأمين آب شهر ) كه گسترش روزافزون توسعه شهري و ساخت و سازهاي بي رويه در اطراف رودخانه جاجرود و بالادست حوزه تأثيرات منفي را بر روي كيفيت آب ورودي به اين سد به جا گذاشته است. در اين مقاله ضمن بررسي و ارزيابي وضعيت كيف ي آب مخزن سد لتيان باتوجه به اندازه گيري هاي بعمل آمده مشخص گرديد كه اين سد به سمت تغذيه گرايي پيش مي رود و باتوجه به ورود قابل توجه فسفر، نيتروژن عامل محدود كننده به شمار مي آيد . در انتهاي مقاله چند گزينه باتوجه به شناخت ايجاد شده از مشكلات كيفي مخزن در مطالعات قبلي محققان ارائه خواهد شد.

سد لتيان بر روي رودخانه جاجرود در فاصله 25 كيلومتري شمال شرقي تهران قرار داشته و يكي از اصلي ترين منابع تأمين كننده شهر تهران به شمار مي رود . احداث اين سد در سال 1342 آغاز و از سال 1346 مورد بهره برداري قرار گرفته است . اين سد، بتوني وزني با ارتفاع 107 متر و ظرفيت مفيد 85 ميليون مترمكعب مي باشد. مساحت درياچه در تراز نرمال آب معادل 330 هكتار است. حجم آب تنظيم شده سالا نه سد لتيان از جريان جاجرود حدود 245 ميليون مترمكعب مي باشد. چهار شاخه اصلي ورودي به سد وجود دارد كه سهم نسبي آورد سالانه هريك از اين شاخه ها حدوداً برابر است با : جاجرود 60 ، لوارك 30 ، افجه 3 و گلندوك 7 درصد. شكل 1 موقعيت اين ورودي ها به سد لتيان را نشان مي دهد.

برای ارسال نظر باید عضو سایت باشید